РАВОНШИНОСИИ ТАНҲОӢ
Нигоҳи хастаи чашмони интизори худам,
Фурӯғи тираи шамъи шабони тори худам.
Агарчӣ номи ман аз ҳар саҳифа мешӯянд,
Худам муҷассамаи санги ёдгори худам.
Ба лутфи ҳеҷ кас инак надорам умеде,
Худам ба пушти дари худ умедвори худам.
Чу дар канори ман имрӯз соябоне нест,
Чу сояи худам истода дар канори худам.
Касе таронаи ҳузни маро намехонад,
Худам парандаи андӯҳи шохсори худам.
Дареғ, к-аз пайи ёрони бемурувват рафт,
Диле, ки ҳеҷ наёмад дар ихтиёри худам.
Ба захми куҳнаи худкардагӣ даво ҷӯям,
Ба сӯзани худам аз по кашида хори худам.
Худам зи пушти худам саф кашидаам
имшаб,
Ба сангзори маломат ба сангсори худам.
Ҳама маҳаллу гурӯҳу сиёсату ҳизбанд,
Худам муаллифи барномаву навори худам.
Ба корзори худам ман Ватан, Ватан гуфтам,
Худам танидаам ин мактабу шиори худам.
Ба теғи тези забон сар буридаам худро,
Ба тири тези қалам дар пайи шикори
худам.
Худам барои худам дом мешавам гоҳе,
Ба ҳар тараф, ки гурезон шавам, дучори
худам.
Ҳамин бузургии эҳсос мекушад моро!
Шаҳиди зиндаи нерӯи инфиҷори худам.
Зи солҳои фишурдан чӣ метавонам гуфт?
Кунун табиби шабу нозири фишори худам.
Ба ҷойи шавқ кунун набз мекунад туғён,
Ва беқарортар аз набзи беқарори худам.
Дигар ба ҳалқаи ман шӯри базму мастӣ
нест,
Ба базми ҳасрати худ сархуши хумори
худам.
Кунун ба фасли хаёлам гуле намерӯяд,
Ба доғи лолаи хунини худ баҳори худам.
Сари баланд нахоҳад муҳити берангӣ,
Дусад дареғ, ки қурбонии виқори худам.
Чу моҳтоб, ки гоҳе ба абр мепечад,
Худам ниҳон шуда дар пардаи ғубори
худам.
Чӣ солҳост, ки пайки наве намеояд,
Китоби кӯҳнаи афсонаҳои пори худам.
Дилам чу шохаи беди наҳиф меларзад,
Ки хуб бохабар аз интиҳои кори худам…
Музоҳими қафаси ҳеҷ кас нахоҳам шуд,
Сари баланди худам мекашам ба дори
худам.
Зи оташе, ки ба ҳар байти ман фурӯзон аст,
Худам ниҳодаам ин шамъ бар мазори
худам…
Худам муҷассамаи санги ёдгори худам…
126 – Мақоларо хонданд, 1 – Имрӯз хонданд